Shkruan: Valon Murati
E dëgjova presidentin mbrëmë duke folur kundër shkëmbimit të territoreve dhe duke qenë krejt i paqartë se çka nënkupton korrigjimi i kufijve.
Fjalët se do të punojë për bashkimin e Kosovës Lindore me Kosovën tani më nuk e paraqiti si projekt politik për të cilin do të angazhohet seriozisht dhe si të mundshëm por si dëshirë.
E la të nënkuptohej se nuk do të merret me atë punë. Ngadalë, pasi që projektin që nga fillimi i shpërfaqi jo të qartë për qytetarët por rikthehet në qëndrime tek e gjithë klasa politike e frikësuar dhe refuzuese ndaj kësaj ideje për arsye e interesa të ndryshme, por asnjëra në funksion të interesit publik e kombëtar.
Po rikthehet ta dojë më shumë Leposaviqin në Kosovë sesa Kosovën me Preshevë. Duke fol ai, e duke i ndryshuar fjalët ku me ditë sa herë këto vitet e fundit mu kujtua një tregim që na e tregonte shpesh Bahri Fazliu gjatë viteve 90’. Diku në Llap, djali e baba vijnë në përfundim se nuk largohet Serbia pa luftë. Por vendosin t’i thërrasin edhe burrat e katundit që ta kuvendojnë këtë punë e të fillojnë të organizohen. Pasi vijnë burrat e katundit në odën e tyre, djali e baba e hapin bisedën rreth luftës.
Por pasi çelet muhabeti i luftës mysafirët fillojnë të largohen ngadalë. Në fund mbeten vetëm djali e baba. Atëherë djali i thotë babës: “babë po më duket që na mbet lufta te dera”.
E unë me vete, pak me buzëqeshje pak me ironi, më shkoi mendja sesi kjo puna e kufijve na mbet te dera ne LB-së prapë. Por, ashtu si djali e baba që kishin pas mbet vetë, por në fund veç lufta ishte zgjidhja për lirinë e Kosovës, pa marrë parasysh se çka thonë presidentët tanë, kryeministrat (ish, aktual e në ardhje), liderët e pozitës e opozitës, analistë e gazetarë, nuk ka zgjidhje tjetër të drejtë të marrëdhënieve në mes të Kosovës dhe Serbisë përveç ripërcaktimit të kufijve.
Nëse duam zgjidhje të përhershme të problemeve me Serbinë, nëse e duam Kosovën shtet funksional, nëse duam heqje të privilegjeve të padrejta për pakicën serbe (jo edhe të drejtat e tyre), nëse e duam ndryshimin e kushtetutës për t’i bërë këto ndryshime, nëse duam hapjen e rrugës për bashkim, nëse duam stabilitet, sundim të ligjit e zhvillim ekonomik, nëse mendojmë pak për shqiptarët e Kosovës Lindore që janë pjesë e pandarë e jona, këtë e mundëson vetëm ideja e ripërcaktimit të kufijve.
Pjesa shqiptare e Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës me Kosovën, pjesa serbe e Leposaviqit, Zubint Potokut e Zveçanit me Serbinë. Të tjerat zgjidhje janë: të mbesim në status quo degraduese ose të bosnjëzohet Kosova përmes asociacioneve apo autonomisë për veriun dhe të vazhdohet vuajtja e qytetarëve të këtij vendi edhe për dekada. E në fund në vend se të ripërcaktimit të kufijve sot, do të kemi vërtetë ndarjen e Kosovës nesër. Është koha e fundit të mendojmë jashtë skemave e kufijve mendorë që na i kanë caktuar tjerët e kufij të cilët po i betonizojmë ne edhe kur të tjerët po ndryshojnë.
______________________________________________________________________________________________________________
Shënim: Opinioni që sapo lexuat nuk shpreh qëndrimin/opinionin e Arbresh.info. Ai është një trajtim sipas bindjeve të autorit dhe shpreh vetëm opinionin e tij rreth çështjes që trajton.
Barella: Sot kundër një skuadre shumë të fortë dëshmuam se m...
Kurti: Të përkushtuar për të vërtetën dhe për drejtësi për t...
Shpërthimet në Liban, reagon kryeministri izraelit Netanyahu
Raportohet për një lëvizje të mundshme të Zhegrovës në të ar...
Biden pret të hënën homologun e Emirateve të Bashkuara Arabe...
Finlanda e mbron vendimin për të blerë armë izraelite